Een collega pionier (ook aan het werk in, en op zoek naar nieuwe vormen van kerk-zijn) deelde met me een tekst* , die een kern weergeeft. Van waar het in ZIN zoeken en geloven om gaat.
Het draait om ‘genade’ – om het leven dat je gegeven wordt.
Een eigen (vrije) vertaling uit het Engels deel ik graag met jullie.
Alle goeds! Rebecca Onderstal
Genade vindt ons via de zintuigen
We raken het aan – het raakt ons, in een omhelzing
we ruiken het in versgebakken brood en de geur van koffie in de ochtend
we horen het in het suizen van de zee of in ons favoriete liedje
we proeven het in een aardbei of een koud belgisch biertje
we zien het in de ogen van een kind of in de rimpels van iemand die geleefd heeft
Al onze zintuigen samen zijn als een groot knipperend uithangbord dat zegt
LEVEN IS EEN GESCHENK
Zo vindt genade ons
in de gewone, alledaagse dingen
Maar verdoofd als we zijn missen we gemakkelijk dit simpelste geschenk;
we leven met de ogen dicht.
Mystici spreken over bewust-zijn en hoe dat verbonden is met gebed.
Je bewust worden van je eigen adem:
adem in en voel de lucht langs de haartjes in je neusgaten gaan
adem uit en voel je dat je ontspant
het ademt in jou
Vertraag
geef aandacht
aan kleine dingen
het dagelijkse waar je zomaar aan voorbij gaat
Misschien is God in het detail dat we zo vaak missen
*Bron: dit boekje van Grace, ‘alternative worship community in Londen’ meegenomen door Ad Wijlhuizen van een studiereis .
Geef een reactie