ga verdriet niet te lijf
met te grote woorden
niet:
de helden zijn gevallen
voor onze vrijheid
niet:
hun dood is ons leven
het is waar
maar ook te groot
verdriet is:
de lange avonden
de lege stoel
het koude bed
de stilte van elke dag
het gevecht tegen de herinnering
elke nacht verloren
en het licht van de zon… Lees verder
Achter de wolken schijnt de zon… dat klinkt als een verschrikkelijk cliché.
Minder cliché is de vraag, hoe een mens verder gaat met groot verdriet of knagende twijfel aan de zin van alles.
Is er dan iemand die je naam roept, je een weg wijst – geen gemakkelijke weg, maar wel een weg die verder gaat?
Bij het horen van… Lees verder
Zeven maal om de aarde gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zevenmaal om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal… Lees verder
Zondag worden in vele protestantse gemeenten de overledenen herdacht, ook in Cothen. Licht wordt ontstoken en namen worden genoemd van wie er niet meer zijn.. we kunnen ze niet meer aanraken, niet meer met ze praten, niet meer voor ze zorgen.Dat verdriet is niet zomaar over.. het kan een leven lang blijven.
Acda en de Munnik schreven er een… Lees verder
Doe meeen reageer op