De derde dinsdag van de maand is er ZIN in stilte – na wat lichaamsoefeningen is er stilte en een tekst om op te concentreren.
Deze keer had ik een tekst uit Markus uitgezocht, over kinderen die bij Jezus gebracht worden. Omstanders houden ze tegen. Dan wordt Jezus kwaad en zegt ‘Houd ze niet tegen!’. ‘Meer nog: word als een kind, anders blijf je ver van Gods nieuwe wereld.. van hoe de Eeuwige het bedoelt.’ En hij raakt de kinderen aan en geeft ze een zegen.
Ik bereidde de tekst voor, om de deelnemers erin mee te nemen. En terwijl ik ermee bezig was dacht ik: als ik in het verhaal kruip en me voorstel dat ik erbij ben, dan zou ik ook wel een zegen willen krijgen van Jezus. Dat hij zijn hand op mijn hoofd legt. Als bij een kind.
TIjdens de meditatieavond gebeurde er bij een aantal deelnemers iets anders.
Toen zij zich verplaatsten in het verhaal, zagen ze kinderen die achter hekken werden tegengehouden, met hun ouders op de vlucht.
De zegen werd hen onthouden. Een enkeling moest van het beeld huilen.
Aan het eind bad ik om een zegen van licht en ruimte, ruimte om veilig te leven, lichter leven.
Geef een reactie