Enkele mensen op de vlucht voor enkele mensen
In een of ander land onder de zon
en enige wolken.
Ze laten achter wat van hen is, een of ander alles,
bezaaide velden, een aantal kippen en honden,
spiegeltjes waarin nu het vuur zich spiegelt.
Ze hebben kruiken en bundels op hun rug,
elke dag leger, elke dag zwaarder.
In stilte voltrekt zich iemands niet meer verder kunnen,
onder kabaal iemands weggrissen van iemands brood
en iemands schudden aan zijn dode kind.
Voor hen ligt een of andere weg die nooit de goede is,
altijd de verkeerde brug
Er zal nog wel iets gebeuren, alleen waar en wat.
Iemand zal hun tegemoetkomen, alleen wanneer en wie,
in hoeveel gedaanten en met wat voor bedoelingen.
Als hij de keus zal hebben
wil hij misschien geen vijand zijn
en zal hij hen in een of ander leven laten.
Wislawa Szymborska
mooi houtsnijwerk, komt antroposofisch over, mensen in gebed?